به‌ ناوی خوای ده‌هه‌نده‌ی دڵۆڤان

«إِنَّا للَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ»

گه‌ڕانه‌وه‌ی ھه‌موو تاکێک بۆلای خوایه‌.

هێرشکردنه‌ سه‌ر ماڵی مرۆڤه‌کان و ئاگرتێبه‌ردانی ماڵ و سامانی ئه‌وان،یه‌کێک له‌و کرده‌وه‌ ناحه‌ز وناشیرینانه‌یه‌،که‌ ناخی هه‌موو که‌سێک تووشی ئێش وئازار ئه‌کات وڕه‌نگدانه‌وه‌یێکی ناشیرینی له‌ ناو کۆمه‌ڵگا، لێ ئه‌که‌وێته‌وه‌. به‌ داخ و که‌سه‌رێکی زۆره‌وه‌،بڵابوونه‌وه‌ی هه‌واڵی ئاگربه‌ردان له‌ ماڵ و ژووری دانیشتن و کتێبخانه‌ی مامۆستا یوسف موحه‌ممه‌دی، مامۆستا و به‌رنوێژ و ئیمامی جومعه‌و جه‌ماعه‌تی ئاوایی «که‌ڵاتێ»، که‌ بوو به‌ هۆی سووتان و گیان له‌ده‌سدانی ئه‌م مامۆستاپایه‌ به‌رزه‌، بۆ جارێکی تر، کۆمه‌ڵگای کورده‌واریی و خه‌ڵکی ناوچه‌که‌ی تووشی کۆسپ و ناڕه‌حه‌تی کرد و دیارده‌یێکی قیزه‌ون و ناشیرینی لێ که‌وته‌وه‌. دیاره‌ تێکدانی سنووره‌کان و هه‌ڵمه‌ت و په‌لاماری سووتاندن و ئاگر تێبه‌ردانی ماڵ و سامان و درووسکردنی مه‌ترسی بۆ سه‌ر گیانی که‌سایه‌تی و بنه‌ماڵه‌کانیان، هێمایێکی دژه‌ مرۆڤانه‌و قیزه‌ون و ناشیرینه‌، که‌ پێویسته‌ به‌ توندی له‌ لایه‌ن هه‌موو چین و توێژه‌کانی کۆمه‌ڵگاوه‌، ئیدانه‌ بکرێت. بڵاو بوونه‌وه‌ی ڕق و قین و تووڕه‌یی و توندوتیژی، له‌چه‌شنی ئه‌م هه‌ڵس و که‌وته‌ دژه‌مرۆڤ و ناله‌ باره‌ی، که‌ دژ به‌ مامۆستا، هاته‌کایه‌وه‌، هێمایێکی ناشیرین و دڵته‌زێنه‌،وبنه‌ماکانی مرۆڤایه‌تی ئه‌ڕووخێنێت و کۆمه‌ڵگا به‌ره‌و ئاقارێکی ناله‌بار ئه‌گۆزێته‌وه‌.

به‌م بۆنه‌وه‌ به‌ نوێنه‌رایه‌تی له‌ ئه‌ندامان و لایه‌نگرانی جه‌ماعه‌تی «ده‌عوه‌ت و ئیسڵاح»ی پارێزگای کوردستان، ئیدانه‌ی هه‌موو چه‌شنه‌ کرده‌وه‌یێکی دژه‌ مرۆڤ و توند و تیژانه‌ له‌ کۆمه‌ڵگا ئه‌که‌ین و له‌ هه‌مه‌وو ئه‌و لایه‌نانه‌ی که‌ ئه‌رکی به‌رپرسایه‌تی و دابینکردنی ئه‌منییه‌ت و ئاسایشی کۆمه‌ڵگایان له‌ ئه‌ستۆیه‌، داواکارین به‌ زووترین کات، له‌سه‌ر ئه‌م کاره‌ساته‌ دڵته‌زێنه‌، لێکۆڵینه‌و به‌دواداچوون، بکه‌ن و هه‌وڵ بده‌ن هه‌موو ئه‌و که‌سانه‌ی که‌ ئه‌م کاره‌ساته‌ ناشرینه‌یان خولقاندووه‌، بێ‌ھیچ چاوپۆشییه‌ک ڕاده‌ستی یاسا بکرێن. هه‌روه‌ها به‌ بۆنه‌ی ئه‌م کاره‌ساته‌ دڵته‌زێنه‌وه‌، سه‌ره‌خۆشی له‌ خه‌ڵکی ئه‌مه‌گ ناسی کورده‌واری و سه‌رجه‌م مامۆستایانی ئایینی، ئه‌م ناوچه‌ ئه‌که‌ین و به‌ تایبه‌ت، ھاوخه‌می و پرسه‌ و سه‌ره‌خۆشی خۆمان ئاراسته‌ی بنه‌ماڵه‌ی به‌ڕێزیان ئه‌که‌ین و له‌ خوای میری مه‌زن داواکارین، ڕۆحیان به‌ به‌ھه‌شتی به‌رین شاد بکات و سه‌بر و ئۆقره‌ و ئارامی و خۆڕاگریش به‌ بنه‌ماڵه‌ و که‌س و کار و هاوه‌ڵه‌ به‌ڕێزه‌کانیان ببه‌خشێت.

په‌یوه‌ندییه‌ گشتییه‌کانی جه‌ماعه‌تی ده‌عوه‌ت و ئیسڵاح

پارێزگای کوردستان ـ 10/11/1401ی ھه‌تاوی